કાર્ડિયાક ડિફિબ્રિલેશન હૃદયને એક જ ક્ષણિક ઉચ્ચ-ઊર્જા પલ્સ સાથે રીસેટ કરે છે, સામાન્ય રીતે 4 થી 10 એમએસ સમયગાળો અને 40 થી 400 J (જોલ્સ) વિદ્યુત ઊર્જા. હૃદયને ડિફિબ્રિલેટ કરવા માટે વપરાતા ઉપકરણને ડિફિબ્રિલેટર કહેવામાં આવે છે, જે ઇલેક્ટ્રિકલ રિસુસિટેશન અથવા ડિફિબ્રિલેશનને પૂર્ણ કરે છે. જ્યારે દર્દીઓને ગંભીર ટાકીઅરિથમિયા હોય છે, જેમ કે એટ્રીઅલ ફ્લટર, એટ્રીયલ ફાઇબરિલેશન, સુપ્રવેન્ટ્રિક્યુલર અથવા વેન્ટ્રિક્યુલર ટાકીકાર્ડિયા, વગેરે, તેઓ ઘણીવાર હેમોડાયનેમિક વિક્ષેપની વિવિધ ડિગ્રીથી પીડાય છે. ખાસ કરીને જ્યારે દર્દીને વેન્ટ્રિક્યુલર ફાઇબરિલેશન હોય, ત્યારે હૃદયનું ઇજેક્શન અને રક્ત પરિભ્રમણ બંધ થઈ જાય છે કારણ કે વેન્ટ્રિકલમાં એકંદરે સંકોચન કરવાની ક્ષમતા હોતી નથી, જેના કારણે જો સમયસર બચાવ ન કરવામાં આવે તો લાંબા સમય સુધી સેરેબ્રલ હાયપોક્સિયાને કારણે દર્દી મૃત્યુ પામે છે. જો ડિફિબ્રિલેટરનો ઉપયોગ હૃદય દ્વારા ચોક્કસ ઊર્જાના પ્રવાહને નિયંત્રિત કરવા માટે કરવામાં આવે છે, તો તે ચોક્કસ એરિથમિયા માટે હૃદયની લયને સામાન્ય બનાવી શકે છે, આમ ઉપરોક્ત હૃદયના રોગોવાળા દર્દીઓને બચાવી શકાય છે.